Tren ( A Gay Love Story)

Body:
Pagibig? Wala pa yan sa utak ko. Kailangan suportahan muna ang pamilya. Ang mundong ginagalawan ko ay punong puno ng mga taong busy. Hustle and bustle, mabilis ang takbo ng oras at medyo kumplikadong takbo ng pamumuhay.
I'm Roberto Angelo Marquez, or Simply called Robby 25 years old, single at nagtatrabaho sa isang Bangko sa Makati. CPA na ako at may lisensya na. Malayu-layo ang aking nilalakbay. Shuttle from Marikina to Ayala babalik ng bahay sakay ng shuttle ulit. Nakakapagod....nakakahilo.....nakakasawa. Mahal ang mga condo sa
Makati kaya sa Marikina lang talaga ako. Ako na lang at ang 2 kong kapatid ang natitira sa bahay. Wala na ang aming magulang. They passed away when I was in college. My tita took care of me and my sisters but when I reached this age ako na lang ang nagalaga sa kanilang 2 since matanda na ang tita ko. Ayon ako na rin ang nagpapaaral sa 2 sister ko yung isang sister ko graduating na at yung isa magkokolehiyo na. I'm very proud na nagpupursige sila.
Sumakay ako ng tren pabalik sa bahay natripan ko lang sumakay ngayon di ko alam kung bakit. While waiting nakakita ako ng isang guy maybe ka age ko or older than me ng onti. Matangkad, Matipuno ang
katawan, Medyo singkit ang mga mata maputi ang kutis, black na black ang buhok at may rosy lips parang nakalipstick. I have to admit na gwapo talaga siya. Maraming umuuwi kaya marami ring sumakay.
Medyo siksikan pero di naman yung siksikan na halos di ka na makahinga. Nakakahinga ka pa rin naman. Nakaupo ako at biglang nagyeild ang tren kasabay ng pagkabitaw ng lalaki sa kanyang hinahawakang poste. I was expecting for a collision so I closed my eyes then heard a sound. And then I opened my eyes yun pala I saw his 2 arms straight on the window behind me. Naaamoy ko ang pabango niya. Nakakarelax. Flower scent. Alam mo yung naaamoy mo sa mga nature spa? kakaibang fragrance
"Sorry po. Pasensya huminto po kasi yung tren eh. Sensya na po."
humingi siya ng apology sakin
"Ok lang di mo naman sinasadya yun eh." Pinatawad ko naman.
Bumaba na ako ng tren at sumakay na ako ng fx. Ayun normal na
gawain. Pagdating sa bahay kakain at matutulog na.
Kinabukasan...Ayon gising ng maaga. Paulit ulit na ginagawa. Papasok ulit ng opisina sakay ng shuttle. Ayun nagsign in sa opisina at lumabas ulit para bumili ng kape. To my surprise nandun yung guy na nakita ko sa tren. Oh yes I admit I'm gay. Madalas akong tuksuhin nung bata ako pero kalaunan nawala rin ang panunukso nila. Pagbalik ko sa office, may ipinakilala ang boss namin na bagong kaoffice-mate namin and again siya nanaman ang nakita ko sa tren. Pangalan niya ay Troy Michael Robles or simply called Troy. O tadhana nga naman kami pa ang magkatabi ng desk. Marami ang nagkakagusto sa kanyang girls kaya parang sikat talaga siya.
"Hey! Diba ikaw yung sa MRT? It's nice meeting you again Mr?"
"Robby. Robby Marquez."
"Ok. It's nice meeting you." at nagshake hands kami. Unang tingin ko sa kanya ang fresh ng dating niya. Mayabang na nakakainis! Ang hilig niya mangasar at mangulo sa work.
"Sir Robby. Panu po ba to?"
"Don't call me sir ok."
"Mam Robby pano po ba to?"
"Robby na lang itawag mo sakin!"
"Ayaw ko po."
"Magsing edad lang tayo at hindi mo ako boss ok?"
"Mam Robby panu ba to gawin?"
"Anu bang problema mo? Nananadya ka ba?"
"Nagtatanong lang naman po ako."
"Wala ka bang pinagaralan? Kung may pinagaralan ka, kaya mo yang
gawin! Baguhan ka pa lang dito kala mo kung sino ka na umasta!"
Natahimik siya bigla at nagsorry sakin.
"Sorry po." nagsorry siya sakin
"You better be sorry!" Tinarayan ko.
Ginugulo niya ako ng puro sorry niya...
"Pwede ba tumahimik ka na lang diyan? Wag mo akong guluhin." At doon pumunta na ako sa fave kong coffeshop. Hanggang doon
sinundan ako.
"Sorry I just want to ask you if you want to have a coffee break with me."
Nawalan na ako ng gana grabe.
"Hay nako nawalan na ako ng gana!"
"ANU PA BANG GUSTO MO? NAGSOSORRY NA AKO SAYO? YAYAYAIN LANG KITA MAGKAPE?"
"Ok fine! Apology accepted!" Nirespeto ko naman at baka magalit siya. In fairness scary siya magalit ah. Nagkape kaming dalawa. hmmm. I admit mabait naman pala siya akala ko talaga mapang-asar siya, mayabang, vain at narcissistic. Sinabi ko lahat ng mga kinaaasaran ko sa kanya.
"Well sorry for being like that. Minsan kasi playfull lang talaga ako since only-child lang ako. Tsaka hindi naman ako mayabang eh."
"Ah ganun. hehe."
Ayon nagkwentuhan kami. Nagtawanan. It's nice pala na maging friends kaming dalawa ni Troy.
"Alam mo ikaw ang una kong naging friend sa office." Sabi ni Troy sa akin. Ganun din naman ako.
"Well ako rin naman eh. Wala pa rin naman akong friend sa office eh. Busy talaga ako working and I don't have time to be friends with my fellow officemates."
Naging magbestfriends kami and he is one of the relevant person in my life. Although pangit ang first impression ko sa kanya pero bestfriend ko siya. Lagi kaming sumasakay ng tren papauwi. Siya sa QC nakatira ako sa Marikina.
"Oi Robby alis na ako ah."
"Sige Troy take care na lang." Laging iyon ang linya ko sa kanya.
Noong nakilala ko siya nagbago ang takbo ng buhay ko. Nagkaroon ng kulay ang paulit ulit na gawain. Ilang buwan kaming ganon hanggang sa....
"Robby. Magleave muna ako pupunta muna akong US kasi namatay nanay ko. Babalik rin ako after 2 months." Di ako umimik pero I have to admit na mamimiss ko siya. Pero since namatay ang mom niya ang nasabi ko na lang ay condolence pero deep inside gusto kong umiyak dahil ang 2 months matagal na rin. First off all anu ba ako sa kanya. Friends lang naman kami eh.
Ayon umalis siya nang hindi ko pa nasasabi na mahal ko siya. Ayon balik ulit sa dati ang buhay kong napakaboring. After 2 weeks tumawag siya sakin na baka doon na lang siya magstay for a year babalik lang siya ng Pinas to give his resignation letter at doon magstay for a year or maybe forever. Nung araw na bumalik siya di ako nagpakita sa kanya at iniiwasan ko siya although ako agad ang hinanap niya.
Sobrang sakit.
Pumunta siya sa bahay namin at hinanap ako. Nagpakita ako sa kanya at doon nagusap kami.
"Anung gusto mong pagusapan?" I said to him coldly without any emotions. Medyo sinisipon kakaiyak.
"Robby. Tapatin mo ako. May gusto ka ba sakin?"
"Ako magkakagusto sa isang kagaya mong presko at masyadong vain, mayabang at mapangasar? No!"
"Kung hindi mo ako gusto pwes ako hindi rin kita gusto!"
"Anung care ko kung di mo ako gusto? huh?!" Sinabi ko ng pasigaw.
"Di kita gusto kasi mahal kita!" nagulat ako sa sinabi niya
"Anung-?" No more explanation he cut me with a kiss na nagpabilis ng tibok ng puso ko.
"Simula pa lang nung nakita kita sa tren gusto na kita. Kakabreak ko pa lang sa Ex ko nun at sobrang nasaktan ako pero nung nakita kita sinundan agad kita maging sa trabaho mo pati sa coffee shop na paborito mo."
"Troy. Mahal rin kita. Halos mabaliw ako kakaisip sayo nung umalis ka at sinabi mong iiwan mo ako. Nasaktan ako nang lubos. Namiss kita. Hindi lang ako nag-tapat kasi baka masira ang pagkakaibigan natin."
"Buti inamin mo rin. Sakin ka na ah? Wala nang iwanan ah?" Tinanong niya sakin.
"Pangako di kita iiwan. Mahal kita." Iyak na ako ng iyak habang sinasabi iyon. Hinalikan niya ako sa aking mga labi. First time yun sa buhay ko. Napakasarap ng halik. Mula sa halik ay napunta kami sa pagtatalik. Magkasama kaming dalawa sa isang kwarto. He undressed his clothes and so as mine. Una hinalikan niya ako sa lips halos hindi ako makahinga sa ginagawa namin ngunit ang sarap. I could feel my body touching his. Pababa siya ng pababa hanggang sa dilaan niya at kinagat yung nipples ko.
"T-t-troooy! Masakit!"
"Ah ganun ba? sorry boo." Ang korni ng tawag niya sakin! But then he continued to lick down to my bulge. Dinilaan niya at parang kinantot ko siya sa bibig. Shit sarap! Then I came into his mouth. Hinalikan niya ako para matikman ko ang sarili kong juice.
"Ang daya mo. Ikaw nakapaglabas ako hindi." Then I realized that it was my turn to show what I got.
"E di gagawin ko sa'yo problema ba yun?" Ginawa ko sa kanya ang ginawa niya sakin. Dinilaan ko ang kanyang junior. Ang sarap ng juice niya. Manamis-namis. I tasted his proteins. Haha. I learned in my Biology class when I was in highschool that sperm cells are rich in Protein. Yummy! Tapos yung semen may vitamin C. It's true! Dami niyo natutunan no? hehe. Back to our steaming hot sex inside my room.
Ayun nga nagpalabas na siya sa bunganga ko. Nagpahinga muna kami sandali at yun. Tumigas muli ang aming junior! He tried to fuck me in the ass at pinagkasya niya.
"T-t-trooooyy! D-dahaaan-ddahaan laang."
"Ook. Boo." I moaned sa sobrang sakit. At pumatak ang luha sa aking mata. Hinalikan niya ako para mawala yung sakit. The pain turned into pleasure. I changed my mind.
"Haaarrrdder! f--fuuckk meee haaaarrrderrr! Fffassstterrr!" I said and he followed my order, he fucked me harder and faster. We were so sweaty. Binilisan niya.
"Ooohhh sooo tiggghhhtt!" sabi niya. He moaned louder and I think he is coming!
I felt that my ass is getting tighter and tighter hanggang sa pumutok ang kanyang juice. Sabay kaming pumutok. Our sweat and cum combined and its so tiring. Pawis na pawis. Medyo pagod ngunit may onting energy pa.
After our hot sex inside my room.
"Pupunta ka pa rin ng U.S.?" I asked him
"Oo naman. Nandun pamilya ko eh." He replied. Nasaktan ako nung sinabi niya yun. Akala ko ba walang iwanan?!
"AKALA KO BA WALANG IWANAN?!!" I shouted. May energy pa akong sumigaw.
"Chillax! Oo walang iwanan kaya nga isasama kita diba?"
"Huh? Bakit? Di na lang ikaw magstay sa Pilipinas?"
"Bakit? ayaw mo ba sumama sakin?"
"Hindi naman sa ayaw. Iniisip ko rin naman ang kapakanan ng mga kapatid ko. Sinong magpapaaral sa kanila."
"Edi isasama natin sila. Ayaw mo nun?"
"Eh yung Tita ko?"
"Edi isasama rin natin. Akong bahala."
Madaling napaayos ang papers namin at nagpunta na kami ng U.S doon kami nanirahan ng 3 taon ngunit nang nagsawa kami. Bumalik kami sa Pilipinas at dito nanirahan. We went to the place kung saan kami unang nagkita. Sa train station kung saan kami nagkita. Ang lugar kung saan kami dinala ng tadhana.
Pagibig? Parang tren yan. Minsan kailangang huminto at buksan ang pinto sa ating puso. Minsan nama'y kailangang sumara at umarangkada para ipagpatuloy ang buhay.
I'm Roberto Angelo Robles, 30 years old and married to Troy Michael Robles, who gave meaning to my life.